dBFS (decibels relative to full scale) to jednostka pomiaru poziomu dźwięku w cyfrowych systemach audio. Oznacza to wartość głośności względem pełnej skali (full scale) reprezentacji dźwięku w danym systemie. dBFS jest często używane do określenia zakresu dynamicznego i poziomu sygnału audio w cyfrowych nagraniach i produkcji dźwiękowej.
Wartości dBFS są wyrażane w skali logarytmicznej, co oznacza, że każdy wzrost o 1 dBFS oznacza podwojenie energii dźwięku. Wartość 0 dBFS oznacza maksymalny poziom głośności, jaki można osiągnąć w danym systemie bez przekroczenia zakresu i powodowania zniekształceń (przesterowań). Wartości ujemne dBFS oznaczają niższy poziom głośności w odniesieniu do maksymalnej skali.
Przykładowe wartości dBFS:
- 0 dBFS: Pełny poziom głośności bez przekroczenia zakresu.
- -6 dBFS: Poziom głośności jest w połowie maksymalnego poziomu (energia dźwięku spada o połowę).
- -12 dBFS: Poziom głośności jest w ćwierć maksymalnego poziomu (energia dźwięku spada do ćwierci).
W produkcji dźwiękowej i nagrań, utrzymanie odpowiednich wartości poziomów dBFS jest ważne, aby uniknąć przekroczenia zakresu i zniekształceń dźwięku. Zbyt niski poziom dBFS może prowadzić do szumów i straty dynamiki, a zbyt wysoki poziom może powodować przesterowania. W zależności od standardów i wymagań produkcji, optymalne wartości dBFS mogą się różnić.
